حضرت فاطمه عليهاالسلام و ارزش تعليم
زنى خدمت حضرت فاطمه عليهاالسلام رسيد و گفت: «مادر ناتوانى دارم كه در مسائل نمازش به مسأله مشكلى برخورد كرده و مرا خدمت شما فرستاد كه سؤال كنم.» حضرت فاطمه عليهاالسلام جواب آن مسأله را داد. آن زن همين طور مسأله ديگرى پرسيد تا ده مسأله شد. حضرت همه را پاسخ داد. سپس آن زن از كثرت سؤال خجالت كشيد و عرض كرد: «اى دختر رسول خدا! ديگر مزاحم نمى شوم.»
حضرت فرمود: «نگران نباش ! باز هم سؤ ال كن ! با كمال ميل جواب مى دهم ، زيرا اگر كسى اجير شود كه بار سنگينى را بر بام حمل كند و در عوض آن ، مبلغ صد هزار دينار اجرت بگيرد، آيا از حمل بار خسته مى شود؟»
زن گفت: «نه ! خسته نمى شود، زيرا در برابر آن مزد زيادى دريافت مى كند.»
حضرت فرمود: «خدا در برابر جواب هر مسأله اى بيشتر از اينكه بين زمين و آسمان پر از مرواريد باشد، به من ثواب مى دهد! با اين حال، چگونه از جواب دادن به مسأله خسته شوم؟
از پدرم شنيدم كه فرمود:
علماى شيعه من روز قيامت محشور مى شوند، و خداوند به اندازه علوم آنان و درجات كوششان در راه هدايت مردم، برايشان ثواب و پاداش در نظر مى گيرد و به هر كدامشان تعداد يك ميليون حله از نور عطا مى كند. سپس منادى حق تعالى ندا مى كند: اى كسانى كه يتيمان (پيروان ) آل محمد را سرپرستى نموديد، در آن وقت كه دستشان به اجدادشان (پيشوايان دين ) نمى رسيد، كه در پرتو علوم شما ارشاد شدند و ديندار زندگى كردند. اكنون به اندازه اى كه از علوم شما استفاده كرده اند، به ايشان خلعت بدهيد! حتى به بعضى آنان صد هزار خلعت داده مى شود. پس از تقسيم خلعت ها، خداوند فرمان مى دهد: بار ديگر به علما خلعت بدهيد. تا خلعتشان تكميل گردد. سپس دستور مى رسد دو برابرش كنيد همچنين درباره شاگردان علما كه خود شاگرد تربيت كرده اند چنين كنيد…»آنگاه حضرت فاطمه به آن زن فرمود: «اى بنده خدا! يك نخ از اين خلعت ها هزار هزار مرتبه از آنچه خورشيد بر آن مى تابد بهتر است. زيرا امور دنيوى توأم با رنج و مشقت است اما نعمت هاى اخروى عيب و نقص ندارد.»
بحارالانوار، ج 2، ص 3
